Dag 2

Na een heerlijk rustige nacht begin ik helemaal uitgerust aan de eerste echte vakantiedag. Het ontbijtbuffet op de King of Scandinavia ziet er prima uit en smaakt ook voortreffelijk.
Met een goed gevulde buik begeef ik me naar het autodek. Alle motoren staan nog overeind, maar het duurt een tijd voor de (voornamelijk Russische) bemanning ons de gelegenheid geeft om van boord te gaan. Eerst moeten alle vracht- en personenwagens van boord. Pas daarna kunnen wij de motoren starten.

Op het moment dat onze deuren opengaan lijkt het te regenen. De lucht is grijs en de kade spiegelt van nattigheid. Zou het dan toch waar zijn........het regent altijd in Engeland?

Nee, dat blijkt mee te vallen. Het is slechts de mist die voor een grijs begin van de dag zorgt. Regen valt er niet.

Ik sluit aan in de lange rij voor de douane. Maar na een dik kwartier is ook dit station gepasseerd.

Samen met Addy rij ik de snelweg op en verlaat Newcastle.
Op de A1 komt Addy langszij en gebaart dat hij moet keren. Hij moet de andere kant op maar reed te lang achter me aan.

Ik draai de A69 op, richting Hadrians Wall.
De eerste kilometers aan de linkerkant van de weg zitten er op en het gaat me gemakkelijk af. Ik had verwacht er met de motor meer moeite mee te hebben dan met de auto, maar ook met de motor gaat het prima. Zelfs de roundabouts gaan lekker vloeiend.

De excursies in de buurt van Hadrians Wall laat ik voor wat ze zijn. Ik wil lekker rijden. Dus zet ik via Bellingham en Kielder koers naar de Schotse grens.

Het valt me direct op dat de wegen hier prachtig zijn. Wat een verschil met de snelwegen rond Newcastle. Na iedere bocht ben je geneigd een foto te maken. Maar dan ga ik de 300 kilometer van vandaag niet redden.

Rijden in Schotland lijkt een beetje op het lezen van een goed boek; na iedere bladzijde verlang je naar de volgende. Zo ook met de bochten in de Schotse wegen.
Het is al bijna 16.00 als ik me realiseer dat ik vandaag alleen nog maar ontbeten heb. De overgebleven reep chocola van gisteren biedt uitkomst en brengt mijn suikerspiegel weer op peil.

Ik had afgesproken bij een van mijn collega’s langs te gaan voor een kop koffie. Via dorpjes als Eskdalemuir, Mountbenger, Meggethed en Tweedsmuir rij ik naar Biggar.

Het is erg gezellig bij Bob (de collega in kwestie) en niet alleen de koffie, maar ook de Sheep Shagger Gold smaakt voortreffelijk. Bob biedt me een slaapplaats aan, waar ik graag gebruik van maak. We gaan nog even het dorp in (hoewel ze het ‘the town of Biggar’ noemen ;-) )

In de Deli (die van Bob blijkt te zijn) bestel ik een heerlijke Spicy Beef and Pineapple pizza en sluiten we de dag af in de lokale pub.

naar dag 3

Dag 2: maandag 12 mei 2008
newcastle - biggar
300 km